Okres realizacji: 2022-03-01 - 2024-02-28
Typ: Krajowy
Pracownia: Pracownia Geochemii Stosowanej i Inżynierii Środowiska
Cykl życia produktów i materiałów kończy się na wysypiskach, do niedawna były to niekontrolowane wysypiska. Problem nasilił się wraz z rewolucją przemysłową i dopiero niedawno paradygmat się zmienia, prowadząc do idei ochrony środowiska i gospodarki
obiegu zamkniętym. Ogromna ilość zasobów, które wcześniej trafiały na wysypiska śmieci na całym świecie, nadal służyłaby jako rezerwy strategiczne i surowce w ramach gospodarki o obiegu zamkniętym. Zużyte zasoby stają się dostępne dla społeczeństwa, jeśli są wydobywane w symbiozie z odpowiednimi zasadami rekultywacji, w tym unikania zanieczyszczenia środowiska. Zarówno opuszczone, jak i nowe składowiska odpadów powodują emisję gazów cieplarnianych (GHG) i mają znaczący negatywny wpływ na globalne zmiany klimatu. Emisje metanu z sektora odpadów stanowią do 18% światowej emisji, głównie ze składowisk. Emisje gazów wysypiskowych, które składają się głównie z CH4 i CO2, muszą być redukowane poprzez gromadzenie metanu. Jednak gdy składowisko się starzeje, nadal są one uwalniane do atmosfery, a wychwycenie tych gazow staje się trudne i niewykonalne. Można tego uniknąć, stosując technologię biologicznej degradacji metanu w inżynieryjnych osłonach biologicznych. Innym ważnym aspektem jest strategiczne zarządzanie gruntami: 1) poprzez rewitalizację starych wysypisk i zamykanie istniejących składowisk dla nowego typu planowania regionalnego i lokalnego, ponieważ rewitalizacja ujawnia wartość zasobów gruntów, takich jak możliwości rozbudowy parków przemysłowych i terenów rekreacyjnych; 2) podejście oparte na inżynierii środowiska, architekturze krajobrazu, analizie kulturowej i ekonomicznej w celu wyboru najlepszych dostępnych opcji dla każdego indywidualnego przypadku, obejmujące podejście potrójnej helisy, w którym organizacje pozarządowe, gminy i przemysł wzajemnie na siebie oddziałują, co prowadzi do zrównoważonego użytkowania gruntów.
Celem projektu jest identyfikacja potencjału trwałego odzyskiwania zasobów dla drobnej frakcji resztkowej odpadów składowiskowych i przetestowanie jej jako możliwej biopokrycia składowisk, promując w ten sposób odzyskiwanie gruntów
i rewitalizację ekosystemów na składowiskach przy jednoczesnym zmniejszeniu i monitorowaniu emisji gazów cieplarnianych.
Projekt składa się z trzech głównych części:
a) laboratoryjne badania kolumnowe oraz
b) eksperymenty terenowe do badań degradacji metanu, a także
c) stworzenie podejścia do zamykania składowisk odpadów w oparciu o najlepszą dostępną odbudowę ekosystemów i rekultywację gruntów z ekonomicznego punktu widzenia .
Projekt przyczynia się do realizacji Strategii UE w zakresie metanu; polityka klimatyczna UE; cele zrównoważonego rozwoju ONZ: redukcja emisji gazów cieplarnianych SDG13 i odzyskiwanie materiałów SDG12; Plan działania dotyczący gospodarki o obiegu zamkniętym.
Słowa kluczowe: gospodarka o obiegu zamkniętym, składowiska przyszłości, zrównoważone planowanie, rewitalizacja
Finansowanie: Projekt współfinansowany ze środków przeznaczonych na program finansowania badań naukowych
i innowacji UE „Horyzont 2020” na podstawie umowy Nr 847639 o dofinansowanie działań „Marie Skłodowska-Curie” oraz ze środków Ministerstwa Edukacji i Nauki.
Lider projektu (główny badacz) – dr Juris Burlakovs
Koordynator projektu: Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią Polskiej Akademii Nauk
